Emily Pals
"Terugkijkend denk ik dat hier, op die Limburgse zolderkamer, mijn ontzag voor olieverf is ontstaan. Het leek me altijd een moeilijk medium om mee te werken, alleen bestemd voor de hele grote meesters. Die voor mij mystieke olieverf is nooit uit mijn gedachten geweest."
Hoe het begon
Het oude huis van mijn opa en oma had heel veel kamers. Het was perfect om verstoppertje te spelen met mijn neefjes en nichtjes. Eén kamer was echter verboden terrein en dat was de zolderkamer, het schildersatelier van mijn opa. En precies daarom was die mysterieuze kamer natuurlijk heel erg interessant en stapten we er stiekem binnen. De kamer was stil en donker, met veel bruin. Ik herinner me de uitgeknepen tubes verf op de tafels, de lappen met verfstreken, schilder ezels met doeken waaraan gewerkt werd. En bovenal: de geur van olieverf. Mijn opa was van beroep huisschilder, een stille man die nooit over zijn grote hobby praatte. Het enige wat wij wisten, was dat er geregeld nieuwe schilderijen in de woonkamer hingen.
Terugkijkend denk ik dat hier, op die Limburgse zolderkamer, mijn ontzag voor olieverf is ontstaan. Het leek me altijd een moeilijk medium om mee te werken, alleen bestemd voor de hele grote meesters. Die voor mij mystieke olieverf is nooit uit mijn gedachten geweest. Het trok me aan en stootte me af. Na allerlei workshops met acrylverf durfde ik het een aantal jaar geleden aan om mijn eerste tubes olieverf te kopen. Mijn ontzag voor olieverf werd vervangen door groot enthousiasme. Ik had mijn medium gevonden.
Schilderij van mijn opa, olieverf op doek, 1942
Lockdownflower, olieverf op papier en mdf, 20x16cm, 2020
Mijn kunstenaarspad
Vanaf 2018 heb ik via cursussen en workshops mijn vakkennis vergroot. Inspirerende lessen van kunstenaars hielpen mij om mijn eigen stijl te ontwikkelen. Deze ontwikkeling staat nooit stil. Ik heb ontdekt dat ik hou van een stoere, vlotte schildertoets en niet bang ben om veel verf te gebruiken. Van een afstand lijkt mijn werk realistisch en precies, maar van dichtbij is de toets van de kwast duidelijk zichtbaar. Schilders die mij inspireren zijn de Haagse school schilders Isaac Israëls en Breitner, maar ook impressionisten als Monet, Liebermann en Lucian Freud. Kijkend naar hedendaagse Nederlandse schilders zijn het met name Rogier Willems en Mitzy Renooy waarmee ik een connectie voel: hun schildertoets trekt me aan.
Nu mijn vier kinderen groter worden en een voor een het huis verlaten, is er meer rust en ruimte om te schilderen. In mijn atelier in Breda vervolg ik mijn weg op het kunstenaarspad. In mijn werk probeer ik de schoonheid van het alledaagse te laten zien, van een bloem tussen de stoeptegels in mijn straat tot het gouden uur aan het strand, van spelende kinderen in een stadspark tot een portret van mijn eigen hond Jip.